Om te janken zo mooi

Eén keer - het was maar één keer dat ik de volstrekt zinloze discussie dacht te kunnen winnen. De discussie ging over het al dan niet lelijk zijn van het Nederlands en mijn lieftallige gesprekspartner sprak de zin ‘Maar bijvoorbeeld liedjes, die zijn toch gewoon niet mooi in het Nederlands?’. Nu ben ik absoluut niet het type dat mistroostig en hopeloos wordt in zulke situaties, laat staan kwaad of moordlustig, maar hier schrok ik wel van. Even staarde ik haar met open mond aan. Daarna herpakte ik mezelf, want ik realiseerde me dat radicaal domme uitspraken voortkomen uit onwetendheid. Dit was het moment dat ik dacht de discussie te kunnen winnen en wel met het volgende argument: ‘En de liedjes van Theo Nijland dan?’ Een korte maar oorverdovende stilte. ‘Theo wie?’ Tegen zoveel onwetendheid kon ik niet op.

Ik ging niet huilen. Ik verliet niet stampvoetend de kamer. Ik dacht niet ‘was ik maar dood’ (waarom zou ik dat nou denken?) en ik heb geen grootschalige campagne opgezet met knappe bekende mensen die in emotionele reclamespotjes oproepen tot het luisteren naar kleinkunst. Wel ging ik verder met mijn leven om af en toe als een volleerde guerrillastrijder vrienden te confronteren met mooie liedjes.

Van die mooie kleinkunstliedjes maakte ik een top tien. Die top tien is incompleet en subjectief. Sterker nog, ik ben het er zelfs niet mee eens. ‘Waarom staat het gehele oeuvre van Theo Nijland er niet?’ vraag ik mezelf bijvoorbeeld. ‘Waar is Wim Kan, Ramses Shaffy, Jacques Brel?’ ‘En Youp van ’t Hek, Brigitte Kaandorp, Herman Finkers?’ En ook: ‘Waar zijn al die jonge talenten zoals iedereen van Het Nieuwe Lied?’ ‘Nou?’ Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar daar wordt het allemaal ook niet makkelijker van. Al die vragen bewijzen vooral dat het Nederlands zeker wél geschikt is voor liedjes en zeker niet lelijk. Mooi juist. Zo mooi. Om te janken zo mooi.

Nu een vraag: welk nummer zou er toch echt eigenlijk ook in de top tien gepropt moeten worden?

Ik schreef dit voor een website met allemaal top tienen. Maar dit is de mooiste top tien.
Ik schreef eerder een stukje over mooie en lelijke woorden in het Nederlands.