‘Kan iets mooier dan het mooi is, kan iets groter zijn dan groot?’
Vandaag is het 1 juli. Vandaag is het precies drie jaar geleden dat Maarten van Roozendaal overleed, iets waar ik het helemaal niet mee eens ben. Ik mailde Joris, die ik niet ken, maar die het er ook absoluut niet mee eens is. Samen wilden we iets schrijven. Maar wat dan? Pas toen we het erover hadden dat we nauwelijks wisten hoe, kwamen we erachter dat het al gebeurd was. |
| Foto: Jaap Reedijk |
van: Lotte Wijbrands
aan: Joris van Meel
datum: 7 juni 2016 16:27
onderwerp: Maarten van Roozendaal
Dag Joris,
Een aantal keer ben ik jouw naam tegen gekomen als ik zocht naar filmpjes van Maarten van Roozendaal. 'Een groot bewonderaar,' noemde Anita Witzier je. Iets waar ik me behoorlijk (en steeds meer) in kan herkennen. Hier heb ik tien minuten geprobeerd in 1 à 2 zinnen op te schrijven wat ik zo bijzonder vind aan die man, ik heb het opgegeven, je snapt het vast wel, toch?
1 juli is het drie jaar geleden dat hij overleed. Voor mijn blog leek het mij mooi hier iets over te schrijven. Een soort 'Maarten voor beginners' of zo. Iets liefdevols, met een paar van zijn beste liedjes. Alleen ben ik daar misschien niet de goede persoon voor. Toen hij overleed wist ik nauwelijks wie hij was, eigenlijk ben ik zelf een soort beginner. Ik ken nog niet al zijn liedjes uit mijn hoofd, omdat ik niet te snel alles naar binnen wil bunkeren. Soms luister ik een paar nieuwe liedjes en daar kan ik dan een aantal weken steeds aan denken. (Op dit moment staat 'Sterk verhaal' op repeat. De. Vis. Is. Blij. 💗)
En toen dacht ik aan jou. Of nou ja, jouw naam. Zou jij het leuk vinden (in meer of mindere samenwerking met mij) iets te schrijven?
Ik ben benieuwd naar je reactie!
Groeten,
Lotte
van: Joris van Meel
aan: Lotte Wijbrands
datum: 8 juni 2016 19:46
onderwerp: Re: Maarten van Roozendaal
Ha die Lotte,
Dank voor je keileuke mail. Doe je goed. ;-)
Ik baal voor je dat je Maarten niet in het echt hebt mee mogen maken. Maarten komt binnen als je zijn muziek terug luistert, maar drong in het echte leven echt door tot diep in mijn ziel. Ik voelde verbondenheid, bewondering en jaloezie ineen. Verstandig dat je niet geprobeerd hebt te omschrijven wat het precies is dat hem bijzonder maakt; ik weet het zelf ook nog steeds niet.
Drie jaar alweer... Poehee. Wat mooi dat je op 1 juli een blog aan hem wil wijden. Ik help je graag om er meer dan alleen een ode van te maken. Om er wellicht een laagje extra aan toe te voegen. Wellicht door er een soort van geschreven dialoog van te maken? Een gesprek, maar dan op papier, tussen een rookie - jij dus - en een ervaren rot - zei de man van 36. Tussen iemand die Maarten alleen van Youtube kent, en iemand die in de regen van zijn speeksel heeft gezeten. Maar ook een gesprek tussen twee mensen die beiden dezelfde bewondering voelen voor iemand die er - godverdomme! - niet meer is. Is dat wat?
Hoor van je!
Groet
Joris
van: Lotte Wijbrands
aan: Joris van Meel
datum: 12 juni 2016 13:14
onderwerp: Re: Maarten van Roozendaal
Hallo Joris,
Leuk dat je zo enthousiast en ook zo snel antwoordt. Iets meer dan een ode, dat vind ik een heel goed idee. Wat ik zo mooi vind aan zijn teksten zit volgens mij in een soort laconiekheid. Het klinkt niet pretentieus, het zijn heel normale zinnen met heel normale woorden. Maar fuck, wat zijn ze goed gekozen. Prachtig vind ik bijvoorbeeld ‘daar neemt een jongen op een bakfiets oude wasmachines mee’ uit Alsof er niets is gebeurd (vol met goeie zinnen). Ook kan hij in een paar goed gekozen woorden een heel persoon, een hele situatie neerzetten. Inclusief tragiek en humor. Uit Graf: ‘Sodemieter, ik wist dat die duiven konden poepen, maar dit is werkelijk je reinste zwavelzuur.’ En ‘Wat ik jou nou wil vragen, is of het goed is als ik volgende week woensdag dan op donderdag kom. Dan neem ik rozen voor je mee en de woensdag daarop kom ik gewoon weer op woensdag.’ En och man, alle zinnen uit Red mij niet. Alle.
De dialoogvorm tussen de nieuwkomer en de ervaren bewonderaar lijkt me mooi. Moeten we wel een manier verzinnen om te voorkomen dat we alsnog vergeefs proberen op te schrijven wat Maarten zo bijzonder maakt. Dat het niet te pathetisch wordt zeg maar, met het risico volstrekt ongeloofwaardig te worden voor hen die nog nooit van Maarten van Roozendaal gehoord hebben. Ik ben heel hard aan het denken voor een vorm hiervoor, ik heb het nog niet meteen, maar ik blijf denken.
Hartelijke groet,
Lotte
van: Joris van Meel
aan: Lotte Wijbrands
datum: 17 juni 2016 22:15
onderwerp: Re: Maarten van Roozendaal
Ha Lotte,
Wat gaan we doen, Lotte? De mooiste liedjeszinnen met elkaar delen? Ik zeg: doen! Dan begin ik met het liedje Alsof. Want hoe geniaal is het dat je een lied schrijft dat alleen maar uit bijzinnen bestaat?
Dat ik jou straks moet gaan vertellen
Dat wij ons veel te lang
Bij elkaar al hebben neergelegd
Dat jij mij best mag haten
Dat ik niet bij jou ben weggegaan
Dat ik jou al had verlaten
(Alsof)
Of wat dacht van Iedereen: een lied over liefde en verliefdheid, waarbij je voelt wat Maarten voelt.
Iedereen is slim.
Iedereen is prachtig.
Iedereen is mooi. En ik wil jou.
(Iedereen)
Jij bent! ;-)
van: Lotte Wijbrands
aan: Joris van Meel
datum: 19 juni 2016 13:14
onderwerp: Re: Maarten van Roozendaal
Ha Joris,
Het is zo verschrikkelijk moeilijk. Ik denk me te pletter, maar ik weet nog steeds niet wat ik zeggen moet. Een citaat, een citaat is een goede oplossing. Een paar prachtige zinnen:
Steeds meer mensen niet ontmoet
Steeds meer liedjes nooit geluisterd
Steeds meer vrouwen niet bemind
Steeds meer liefde onbedreven
Steeds meer stapels
(Stapels)
'Het is een rat,' roepen de kinderen
'Een vieze, vuile rat
Uit de vieze, gore kelders van de huizen in de stad'
'Nee het is een hond,' zegt Otto dan, 'zijn naam is Bas
Het is gewoon een heel speciaal soort hondenras'
(Otto)
Maar wacht. Ik bedenk me iets. Ik ben dan wel steeds aan het strugglen over het begin van onze ode - Waar begin ik? Hoe vertel je dat je iemand zo bewondert dat je niks durft op te schrijven? Hoe leg je eerlijk uit wat je bedoelt zonder pathetisch te worden? Wat is de juiste vorm, toon, geciteerde zin godbetert? -, maar hebben we het niet al bijna gedaan? Kunnen we niet onze eerste mails integraal plaatsen? Oké, misschien niet integraal, maar dan zo bewerken dat het een leesbare uitwisseling is? Dan is het een eerlijk gemeende, precies zo als jij voorstelde, dialoog tussen een rookie en een ervaren rot.
van: Joris van Meel
aan: Lotte Wijbrands
datum: 24 juni 2016 11:15
onderwerp: Re: Maarten van Roozendaal
Ha!
Zojuist onze mailwisseling doorgelezen om te zien of we wat met jouw idee kunnen. En ik denk dat je gelijk hebt! Wij kunnen dan wel proberen uit te leggen wat Maarten zo goed maakt, maar zijn teksten spreken toch voor zich. Hij is geniaal, begrijpelijk, maar toch ongrijpbaar!
In het boek vol liedteksten dat verscheen na de dood van Maarten, heeft zijn vrouw Eva een woord vooraf geschreven. De laatste zinnen zeggen precies wat hij deed (en doet!):
Dit boek
omdat hij ons geraakt, geroerd en bewogen heeft
ons heeft verontrust, verrast en getroost
omdat hij ons mededogen heeft getoond
ons heeft doen schateren
en stil deed staan.
Omdat hij bij ons blijft.
En meer heb ik daar eigenlijk niet over te zeggen. Maarten van Roozendaal is er niet meer, maar hij zal er altijd zijn!
van: Lotte Wijbrands
aan: Joris van Meel
datum: 28 juni 2016 21:41
onderwerp: Re: Maarten van Roozendaal
Amen. ‘Kan iets mooier dan het mooi is, kan iets groter zijn dan groot?’
Bewonderaars Eva Bauknecht, Maarten Ebbers, Ingmar Hetze,
Niels van der Laan, Peter van Rooijen en Jeroen Woe spreken over hun mooiste Maartenzinnen. ‘Wat fantastisch dat hij zoveel heeft achtergelaten, maar ook zo jammer dat er niks nieuws meer van zijn hand zal komen.’
Geen opmerkingen: